Έλα μου ντε, μοιάζουν να απορούν όλο και περισσότερα ζευγάρια εκεί έξω. Για κάποιον μεταφυσικό, μυστήριο λόγο, η άφιξη των παιδιών στη ζωή ενός ζευγαριού, μοιάζει να αποτελεί το σημείο καμπής, εις ό,τι αφορά τη σeξουαλική τους ζωή. Λίγο το ενδιαφέρον που ατονεί, λίγο τα εξαντλητικά ωράρια που η ίδια η εν λόγω υποχρέωση συνεπάγεται, έρχεται κάπου και κρασάρει το σύστημα. Κακώς, πολύ κακώς…
Ακριβώς γιατί, το ότι έγινες γονιός, δεν σημαίνει ότι αυτομάτως διαγράφεις από το λεξιλόγιο σου και το ρόλο του συζύγου. Σίγουρα, ο πρώτος μοιάζει αναντίρρητα σημαντικότερος, αλλά, αν και εσύ, φίλη μου, υποφέρεις από το σύνδρομο του νεκρού κρεβατιού, κάτι δεν νομίζεις ότι πρέπει να κάνεις για να το ζωντανέψεις; Για να παίρνουμε μπρος σιγά σιγά, γιατί πολύ αρχίζει και σκουριάζει το όλο θέμα και δεν μου αρέσει:
Πάψε να χρησιμοποιείς την κούραση ως την υπέρτατη, μοναδική δικαιολογία, για να αποφύγεις το με τον άντρα ή σύντροφο σου. Και αυτός είναι κουρασμένος, δεν νομίζω να κοιμάται όλη μέρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρεις τη ζώνη αγνότητας και θα κλείσεις ως γυναίκα. Αλίμονο τώρα. Συνεπώς, βγάλε την εν λόγω αυθυποβολή από το μυαλό σου. Και κοίτα να επανέλθεις στα φυσιολογικά σου επίπεδα…
Δεν πειράζει που το σώμα σου δεν είναι πια τόσο ελκυστικό και ποθητό μετά τη γέννα (αν είναι και πάνω από μία, ακόμη πιο ισχυρό το κόμπλεξ, έτσι;) Ο σύντροφος σου εξακολουθεί να σε θέλει για αυτό που είσαι, και δεν θα σε αποφύγει για μερικά κιλά παραπάνω. Και εν πάση περιπτώσει, δεν δικαιολογείσαι να μην ξεκινήσεις την προσπάθεια, για να το επαναφέρεις στα γνώριμα σου επίπεδα. Δικαιολογία number 2, κομμένη…
Αρχίζεις και τον βλέπεις ως κάτι διαφορετικό; Ως πατέρα των παιδιών σου και όχι τόσο ως εραστή; Φταίει κι αυτός φυσικά που δεν σε τσιγκλά περισσότερο, αλλά από το να παραμείνετε σε μόνιμο καθεστώς αγρανάπαυσης, θεωρώ ότι το να κινήσεις τα πράγματα δεν αποτελείται και τραγικό ατόπημα. Προσπάθησε να κάνεις το κλικ στο μυαλό σου και να ανανεώσεις τα πράγματα μεταξύ σας, ώστε να αναθερμανθεί η πυρά που κοντεύει να σβήσει…
Κι αν ο ίδιος σε αποφεύγει; Ε τότε, φυσικά και θα τον φέρεις προ των ευθυνών του, με μία ευθεία και κοφτή συζήτηση. Ώστε να διαπιστώσετε που βρίσκεται το πρόβλημα, και να εκπονήσετε από κοινού το αναγκαίο σχέδιο για την επίλυση του. Το να το παρατήσετε πάντως τελειωτικά, issimplynotachoice. Και όσο πιο σύντομα τυο καταπιείς, τόσο ευκολότερα θα το πασάρεις και στην απέναντι πλευρά.
Θέλει και λίγο ζόρισμα το πράγμα, αν το κόβεις ότι δεν ανταποκρίνεται. Μην το παίζετε κι εσείς δύσκολοι, βάλτε λίγο νερό στο κρασί σας, και προσπαθήστε να ξαναδείτε την όλη φάση eρωτικά. Όσο κι αν δεν σας εμπνέει το ατελείωτο καθεστώς ουρλιαχτών και πανών σε όλο το σπίτι, μόνο ο ένας τον άλλο έχετε. Κι αν αρχίσετε να απωθείστε από τόσο νωρίς και τόσο εύκολα, μπορείς να αναλογιστείς ποια θα είναι η πιθανή συνέχεια…
Ανάλαβε τις ευθύνες σου, φίλη μητέρα! Μπορεί να σε ξενίζει η μετατροπή του κρεβατιού σας από τη ζώνη του απόλυτου πάθους σε διακεκαυμένη περιοχή, αλλά δεν πρόκειται και να μεταβληθεί προς το ευνοϊκότερο, αν δεν βάλετε οι ίδιοι το χεράκι σας. Η κάμψη του πάθους είναι μία αναπόδραστη πραγματικότητα και όσο περισσότερο περνάει ο χρόνος, τόσο θα την επιβεβαιώνετε. Κάνε ό,τι μπορείς για να επαναφέρεις, με αργά και σταθερά βήματα το σeξ στη σχέση σας, και κοίταξε να ανταποκριθείς, όταν βλέπεις αντίστοιχη προσπάθεια από την άλλη πλευρά. Δεν είναι πάρεργο το καλό σeξ, αλλά συνεκτικό στοιχείο του δεσμού σας. Keep that in mind, και κινήσου ανάλογα από εδώ και πέρα. Κάνε τις σχετικές σκέψεις και με ένα μωρό στην αγκαλιά, δεν έχει να λέει. Φτάνει, όταν το ακουμπάς στην κούνια, να κατευθύνεσαι προς το κρεβάτι σας, με περισσότερα στο μυαλό σου από το να κλείσεις τα βλέφαρα και να κοιμηθείς. Τουλάχιστον όχι, πριν ζήσεις αυτό ακριβώς που θέλεις με το αγόρι σου. Γιατί τέτοιο είναι και τέτοιο πρέπει να θέλεις να παραμείνει. Και στη ζωή και στις επιδόσεις…
loading…
youweekly.gr-sexy
Tags: παιδιά, σeξ
