Ελλάδα – Ιαπωνία 0-0 πολύτιμη ισοπαλία για την Εθνική

Κράτησε το μηδέν στην άμυνα για πρώτη φορά σε Μουντιάλ

Ήταν 0-0, το πρώτο ματς στην ιστορία της σε Μουντιάλ που η Εθνική κρατάει το μηδέν στην άμυνά της. Η Ιαπωνία προσπάθησε να σκοράρει ειδικά στο τελευταίο 25λεπτο, αλλά δεν τα κατάφερε, η εθνική ομάδα είχε τις δικές τις στιγμές και τελικά πήρε ένα βαθμό παίζοντας για σχεδόν μία ώρα με 10 παίκτες. Αυτός ο βαθμός, ο τέταρτος σε Μουντιάλ, κρατάει την ομάδα του Φερνάντο Σάντος στο κόλπο της πρόκρισης. Αν νικήσει την Ακτή Ελεφαντοστού στο τελευταίο ματς, της Τρίτης 24 Ιουνίου στις 23:00, ένα ματς που η FIFA το έχει μαζί με αυτό των Ιαπώνων με την Κολομβία, και η ομάδα της Λατινικής Αμερικής δεν χάσει από τους Ασιάτες, τότε θα προκριθεί στη φάση των «16» για πρώτη φορά στην ιστορία της. Αν νικήσει η Ιαπωνία, τότε μάλλον θα προδοθεί από το εύρος της ήττας της με την Κολομβία, εφόσον νικήσει την παρέα του Γιάγια Τουρέ και του Ντιντιέ Ντρογκμπά, η οποία με τη σειρά της θέλει να μη χάσει για να προκριθεί, κατά πάσα πιθανότητα.

Χαμός.

Η εθνική ομάδα έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει μία ομάδα η οποία κινείται σε υψηλό επίπεδο αθλητικού εγωισμού. Ήταν δεδομένο ότι δεν θα μπορούσε να «φάει» την Ιαπωνία, αλλά ήταν σίγουρα διαβασμένη και είχε πάθος υπέρμετρο. Τέτοιο που οδήγησε τον Κώστα Κατσουράνη σε μία χαζή πρώτη κίτρινη κάρτα στο 27’ και μία απαραίτητη δεύτερη στο 38’, για να κόψει οποιαδήποτε βλέψη των Ιαπώνων για αντεπίθεση. Η φυγή του Κατσουράνη δεν ήταν η μόνη «στραβή» του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στο πρώτο ημίχρονο, αφού ο Κώστας Μήτρογλου τραυματίστηκε στο 35’ και άφησε τη θέση του στον Φάνη Γκέκα. Ο Φετφατζίδης ήταν εκείνος που «θυσιάστηκε» για να μπορέσει η ομάδα να υιοθετήσει μία πιο αμυντική τακτική. Τουλάχιστον αυτή η κίνηση έκανε την ενδεκάδα να «κουμπώνει» και τους διεθνείς να αισθάνονται ασφάλεια, έστω και με αριθμητικό μειονέκτημα.

Από το 38’ έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου η Ιαπωνία δεν έκανε πολλά πράγματα. Είχε ήδη απειλήσει, αλλά μόνο από μακριά, με το «δηλητηριώδες» σουτ του Οκούμπο, που πέρασε λίγο άουτ. Μία προσπάθεια του τελευταίου και μία απευθείας εκτέλεση φάουλ του Χόντα έφεραν τη σωστή αντίδραση του Καρνέζη. Από τη μεριά της, η Εθνική έπαιξε ακόμα πιο ψυχωμένα και είχε το σουτ του Βασίλη Τοροσίδη. Ο Γιάννης Μανιάτης ήταν ο κορυφαίος της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο και πάνω στον Χόντα έκανε εξαιρετική δουλειά.

Το πιο σημαντικό ήταν ότι παίζοντας με παίκτη λιγότερο, η Εθνική συμπτύχθηκε και η εξειδίκευση σε αυτό το κομμάτι, στη λογική της ομάδας από το 2001 και μετά, ήταν καλά μαντάτα.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Ελλάδα ήλεγχε το ματς στο νοητικό επίπεδο. Είχε 4 διαδοχικά κόρνερ και την ευκαιρία, στην κεφαλιά του Γκέκα, να προηγηθεί και να διασφαλίσει τουλάχιστον τον ένα βαθμό. Έπειτα ήταν η Ιαπωνία που είχε τεράστια ευκαιρία στο 68’, στην πρώτη φάση που βγήκε στην πλάτη της άμυνας, αλλά ο Οκούμπο δεν μπόρεσε να σκοράρει.

Από το 70’ και μετά ήταν λογικό για την Εθνική να δώσει το γήπεδο στους Ιάπωνες. Το σχέδιο έμοιαζε σαφές, να στείλει την μπάλα στα πλάγια για να αναγκάσει τους αντίπαλους να παίξουν με σέντρες. Ακόμα και όταν η Ιαπωνία έκανε δεύτερες κατοχές, η ανισορροπία της ελληνικής άμυνας υπήρχε μόνο στα πλάγια. Οι σέντρες εξολοθρεύονταν εύκολα. Βεβαίως, η κούραση από το μειονέκτημα γινόταν εμφανής στην επιθετική ενέργεια, αλλά ο βαθμός με τις περιστάσεις ήταν σαν νίκη.

Οι εναέριες προσπάθειες των Ιαπώνων ήταν κυνήγι Χιμαιρών. Η Εθνική κρατούσε με άνεση και συνέχιζε να μην επιτρέπει τον άξονά της. Τα τρεξίματα των Ιαπώνων σε όλο το ματς, πλην της φάσης του 68’ με τον Οκούμπο, έμοιαζαν μάταια.

ΙΑΠΩΝΙΑ: Καγουασίμα, Ουτσίντα, Χόντα, Ναγκατόμο, Οκαζάζι, Οκούμπο, Κόνο, Γιαμαγκούτσι, Χασέμπε (46’ Εντο), Οσάκο (57’ Καγκάουα), Γιοσίντα.

ΕΛΛΑΔΑ: Καρνέζης, Μανιάτης, Μανωλάς, Σαμαράς, Κονέ (79’ Σαλπιγγίδης), Μήτρογλου (35’ Γκέκας), Τοροσίδης, Φετφατζίδης (41’ Καραγκούνης), Παπασταθόπουλος, Χολέμπας, Κατσουράνης.

gavros.gr