“Τα ζώα έχουν την ικανότητα να αισθάνονται και να βιώνουν και αυτά διάφορες εμπειρίες αγάπης, χαράς και λύπης , εκφράζουν διαφορετικά τα συναισθήματά τους, όπως συμβαίνει με τον καθένα μας που έχει τη δική του προσωπικότητα…”
Δύο μικρά αρκουδάκια βρέθηκαν νεκρά, θαμμένα σε αγρόκτημα στην παραλίμνια περιοχή μεταξύ Πολυκάρπης και Φωτεινής, ύστερα από δυστύχημα, με τα μέλη της ομάδας άμεσης επέμβασης Καστοριάς να αναφέρουν πως τα στοιχεία που έχουν συλλέξει από το περιστατικό οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η μαμά- αρκούδα ήταν πιθανόν αυτή που έθαψε τα μωρά της.
Το φαινόμενο μελετάται επιστημονικά, έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν έχει υπάρξει προηγούμενο.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, μέλος της ομάδας άμεσης επέμβασης, εξήγησε ότι αρχικά βρέθηκε το πρώτο αρκουδάκι σε πολύ μικρή απόσταση από το σημείο του δυστυχήματος.
«Το θέαμα μας έκανε εντύπωση. Φαινόταν ότι το ζώο ήταν δυστυχώς διαμελισμένο αλλά ήταν τοποθετημένο και θαμμένο σ’ έναν “κούπο” από χώμα και πάνω του άλλα χώματα», λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος, περιγράφοντας τη στιγμή εντοπισμού του πρώτου νεκρού ζώου.
Γύρω από το σημείο που ήταν θαμμένο το μικρό ζώο ήταν εμφανείς νυχιές και πατήματα από αρκούδα, σαν να προσπαθούσε να σπρώξει το χώμα ώστε να σκεπάσει το νεκρό αρκουδάκι.
«Το ατύχημα είχε γίνει περίπου 40-50 μέτρα από το μέρος όπου ήταν θαμμένο το μικρό ζώο. Καταλάβαμε ότι, το είχε τοποθετήσει κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο το ζώο εκεί, αν και επιστημονικά αυτό δεν το έχουμε ακόμη τεκμηριώσει και ψάχνουμε να δούμε αν έχει συμβεί κάπου αλλού», αναφέρει επίσης ο κ. Παναγιωτόπουλος.
Αν και η ομάδα πήρε το νεκρό αρκουδάκι από την περιοχή και έφυγε, ένα τηλεφώνημα από τον ιδιοκτήτη του αγροκτήματος, όπου βρέθηκε θαμμένο, τους γύρισε πίσω αφού είχε βρεθεί ακόμη ένα αρκουδάκι, σε απόσταση περίπου 150 μέτρων από το σημείο του δυστυχήματος.
«Μείναμε άναυδοι. Βρήκαμε και το δεύτερο αρκουδάκι θαμμένο με τον ίδιο τρόπο. Το πρώτο πρέπει να πέθανε ακαριαία στο οδόστρωμα, το δεύτερο, που είχε μια μεγάλη αμυχή στην κοιλιακή χώρα, φαινόταν ότι δεν είχε πεθάνει ακόμη καθώς βρισκόταν ακόμα σε νεκρική ακαμψία», αναφέρει ο κ. Παναγιωτόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, από έρευνα που έκανε η ομάδα άμεσης επέμβασης προέκυψε ότι «το 2ο αρκουδάκι το είχαν δει στο οδόστρωμα να κείτεται νεκρό γύρω στις 6 το πρωί, χωρίς να το έχει περιμαζέψει κανείς, γεγονός που σημαίνει ότι γύρισε η αρκούδα και το τράβηξε και το έθαψε».
«Αν ήταν κάποιο άλλο ζώο δεν θα το έθαβε. Ανθρώπινο χέρι δεν το έκανε, γιατί θα τα είχε θάψει μέσα στο έδαφος ή θα τα είχε απομακρύνει από την περιοχή για να τα θάψει αλλού», αναφέρει ο κ. Παναγιωτόπουλος και προσθέτει πως «αυτό που προσπαθούμε να τεκμηριώσουμε επιστημονικά είναι αν έχει ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο και μέσω διαφόρων οργανώσεων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο».
Ο κ. Παναγιωτόπουλος δεν έκρυψε τον θαυμασμό του για «το μεγαλείο της μάνας, το μεγαλείο της φύσης». Ο ίδιος επισήμανε ότι αυτό που είδε με τα μάτι του ήταν «μια γροθιά στο στομάχι ώστε να καταλάβουμε ότι πρέπει να συνυπάρχουμε με ζώα που έχουν την ίδια ενσυναίσθηση μ’ εμάς». «Πρέπει να συνυπάρξουμε όσο πιο όμορφα και ομαλά γίνεται», τονίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος, από τα χέρια του οποίου έχει περάσει το 90% των ατυχημάτων με αρκούδες.
«Είναι η δεύτερη φορά που παθαίνω ένα τέτοιο σοκ αντικρίζοντας μια τέτοια εικόνα. Η πρώτη φορά ήταν με έναν τραυματισμένο αρκούδο, που με κοίταζε στα μάτια και με εκλιπαρούσε να τον βοηθήσω πριν από 6-7 χρόνια, στην Εγνατία. Με άφησε και να τον αγγίξω χωρίς να είναι ναρκωμένος. Δυστυχώς δεν σώθηκε…».
Στα δύο μικρά ζώα έγινε νεκροψία και έχουν ενταφιαστεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Δασαρχείου.
Σε ανάρτησή του στο Facebook, ο κ. Παναγιωτόπουλος συνόδευσε τις φωτογραφίες με το κείμενο που ακολουθεί:
“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει,που να το ανακράξεις…” (Ελύτης)
Το να βιώνουμε συναισθήματα δεν προνόμιο των ανθρώπων όπως θέλουμε εμείς να πιστεύουμε ότι είμαστε ανώτερα όντα . Σήμερα μέσα από πολλές ψυχικές διακυμάνσεις ένοιωσα ελάχιστος μπροστά στο μεγαλείο της Μάνας… κατάλαβα για πολλοστή φορά ότι η μάνα είναι κάτι αόρατο και μαγικό που μονό μπορείς να το αισθανθείς και ας μην είναι η δικιά σου μάνα.
Σίγουρα σταματάει το αίμα σου όταν η εικόνα που αντικρίζεις δηλώνει τον μεγαλύτερο πόνο που βίωσε η Μάνα αρκούδα στον ενταφιασμό των παιδιών της . Βλέποντας στο χώμα έντονα τα σημάδια από την προσπάθεια της να σκεπάσει τα παιδιά της έστω και την τελευταία τους στιγμή να τα προστατέψει … τότε γυρίζουν στο μυαλό σου οι κραυγές θλίψης που θα συνόδευαν .
Συλλέγοντας περισσότερες πληροφορίες για το ατύχημα και όσο περνούσε τόσο περισσότερο υποκλινόμουν στο μεγαλείο της μητέρας …τα μωρά της τα είχε μαζέψει από το οδόστρωμα ξεχωριστές ώρες , το πρώτο μέσα στην νύχτα και το δεύτερο που ίσως να έζησε για λίγο τραυματισμένο έως τις πρώτες πρωινές ώρες .
Στην συνέχεια έσυρε και τα τοποθέτησε σε παρακείμενο χωράφι σε μια απόσταση 100 με 150 μέτρων από το σημείο του ατυχήματος ώστε να βρει μαλακό χώμα για την ταφή τους, σε δύο ξεχωριστά σημεία.
…. δυστυχώς και εμείς σαν άνθρωποι δεν της αφήσαμε περιθώρια ίσως να ήθελε μα πάει και σήμερα να τα δει …
Τα ζώα έχουν την ικανότητα να αισθάνονται, να αντιλαμβάνονται να βιώνουν και αυτά διάφορες εμπειρίες αγάπης , χαράς και λύπης , εκφράζουν διαφορετικά τα συναισθήματά τους, όπως συμβαίνει με τον καθένα μας που έχει τη δική του προσωπικότητα.
Δείτε την ανάρτησή του:
Διαβάστε επίσης: Νόμιζε ότι έσωσε ένα κουταβάκι από τον δρόμο – Αποδείχτηκε ότι ήταν… αλεπουδάκι! (εικόνες)
ellada
Tags: Ειδήσεις
