Ίδρωσε τη φανέλα αλλά έχασε… δύο φορές ο Ολυμπιακός

Είναι θέμα οπτικής γωνίας; Είναι η γνωστή υπόθεση με το ποτήρι που έχει νερό ως τη μέση, αλλά κάποιοι το βλέπουν μισογεμάτο, πλάι σε εκείνους που ορκίζονται ότι είναι… μισοάδειο; Είναι η ανάγκη να εκτιμήσεις πως δεν γίνεται από την πρώτη και όλας αγωνιστική, από τα πρώτα μέτρα μιας κούρσας να έχουν γίνει τα πράγματα τόσο δύσκολα; Ίσως.

Για όσους όμως παρατηρούν με προσοχή την… διαδικασία με κωδικό Τσάμπιονς Λιγκ τα σοβαρά δεδομένα της βραδιάς για την πρεμιέρα του Ολυμπιακού είναι συγκεκριμένα. Πρώτον η νίκη της Ντιναμό επί της Άρσεναλ που βάζει «μπουρλότο» στον όμιλο. Και δεύτερον το γεγονός ότι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα οι Ερυθρόλευκοι δεν μπορούν να πάνε στο Λονδίνο μόνο για τις… εντυπώσεις. Γιατί σε ένα τέτοιο σενάριο, θα βρεθούν στο Ζάγκρεμπ με την πλάτη στον τοίχο. Να παίζουν με το μειονέκτημα του… εκτός έδρας, την τρίτη θέση. Και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια θα απειλούνται με έναν τόσο πρόωρο εκτροχιασμό.

Χάθηκε πλέον η «συνθήκη» που ήθελε τους Ερυθρόλευκους να έχουν τον πρώτο λόγο για την τρίτη θέση. Εκείνο το δεδομένο από την βραδιά της κλήρωσης πως η Ντιναμό θα είναι ο φτωχός συγγενής του γκρουπ. Ο όμιλος πλέον άνοιξε για τις θέσεις 2-4. Και μακάρι να δικαιωθούν οι αισιόδοξοι που υποστηρίζουν πως αυτό μπορεί να αποτελεί καλό νέο και για τον Ολυμπιακό. Δεν είναι το πιθανότερο. Η λογική από την πρώτη στιγμή έλεγε Μπάγερν και Άρσεναλ για το 1-2. Και ακόμη και τώρα προφανώς το ίδιο ψιθυρίζει. Οι Ερυθρόλευκοι και οι Κροάτες βασικά για το Γιουρόπα θα παλέψουν.

Το ματς με τη Μπάγερν: Και αυτό στο… ίδιο ποτήρι χωρά. Η μισογεμάτη εκδοχή λέει πως οι Ερυθρόλευκοι βρήκαν «τρόπο» να είναι μέσα στην διεκδίκηση του ως το ΄89. Εξαιρετικό σενάριο. Αν το έλεγε κάποιος πριν από τη σέντρα μπορεί να τον περνούσαν για… τρελό. Η μισοάδεια, πως ο «κυνικός τρόπος» που επέλεξαν να αντιμετωπίσουν αυτή την πρόκληση, με άμυνα στο ένα τρίτο του γηπέδου από το πρώτο λεπτό δεν θα μπορούσε να φέρει άλλο αποτέλεσμα. Ρεαλιστικά δεν θα μπορούσε να αντέξει, ένα τέτοιο πλάνο. Από τη στιγμή που η Μπάγερν θα έφτανε σε 20 τελικές προσπάθειες. Για αυτό κοστίζει το ρόστερ της 600 εκατ ευρώ. Για να μπορεί μέσα από 20 τελικές να παίρνει αυτό που θέλει.

Ναι, αλλά αν έβαζε ο κορυφαίος όλων Σαλίνο ένα από τα δύο; Και αν ο Μίλερ με τη σειρά του δεν έβαζε κατά λάθος εκέινο που δεν… μπαίνει; Δεν θα μιλούσαμε για άλλο παιχνίδι; Για άλλο αποτέλεσμα; Σωστό. Και αυτό είναι ίσως το χειρότερο των 90 λεπτών. Ο τρόπος. Πλέον όμως δεν υπάρχουν «αν». Πλέον ξαναλέμε πως υπάρχουν δεδομένα. Ο Νόιερ έχει τον τρόπο του να «τρομοκρατεί» πολύ καλύτερους εκτελεστές του Σαλίνο. Και η «φάβα» του Μίλερ, το… φτηνό γκολ που λέει το κλισέ δεν ήταν παρά το τέταρτο σουτ της Μπάγερν προς την εστία του Ρομπέρτο στο δεύτερο ημίχρονο. Πότε μπήκε το 0-1; Μόλις στο 52΄. Κάποιο θα έμπαινε. Έτυχε να είναι αυτό. Κρίμα για τον Ισπανό. Διότι και πάλι υπήρξαν δύο-τρεις φάσεις που απέδειξε πως είναι πορτιέρο τοπ επιπέδου.

Την ίδρωσε τη φανέλα ο Ολυμπιακός. Δεν μπορεί να προκύψει παράπονο από κανέναν. Και τακτοποιημένος ήταν, και ένα συγκεκριμένο «σχέδιο» ακολούθησε πιστά. Όταν όμως τρέχεις συνέχεια κυνηγώντας τη μπάλα και τον αντίπαλο, όταν δεν μπορείς να πάρεις ανάσες από την «κατοχή», αναπόφευκτα δεν θα κουραστεί μονάχα το κορμί. Θα… στερέψει και το μυαλό. Και οι Ερυθρόλευκοι δεν μπόρεσαν ποτέ να το αλλάξουν αυτό μέσα στο παιχνίδι. Έστω για 5΄-10΄ λεπτά. Να κρατήσουν λίγο την μπάλα. Να κερδίσουν ένα-δύο φάουλ. Να προβληματίσουν τον αντίπαλο, που έφτασε να ανεβάζει τους στόπερ στα 70 ,μέτρα. Που εκτελούσε στημένο και έβαζε έξι ποδοσφαιριστές μέσα στην περιοχή και τέσσερις απλωμένους παράλληλα δύο μέτρα έξω από το κουτί. Για αυτό είναι η Μπάγερν όμως. Όχι μόνο για όσα μπορεί να κάνει. Άλλά και για όσα απαγορεύει στον αντίπαλο. Απλώνοντας τη φανέλα της, αλλά και την ποιότητα της στο χορτάρι.

Ίσως να μπορούσε ο Ολυμπιακός να πάρει κάποια ρίσκα παραπάνω. Ελεγχόμενα φυσικά. Όπως έκανε με επιτυχία, άλλες βραδιές κόντρα σε μεγάλους αντιπάλους μέσα στο Καραϊσκάκη. Να σταθεί λιγάκι ψηλότερα. Να πιέσει λίγο τις πρώτες πάσες. Να μην αφήσει τόσα μέτρα μπροστά του, διότι με αυτές τις αποστάσεις δεν μπορούσε να προκύψει «κόντρα» μπάλα. Το είπε άλλωστε και ο Σίλβα στην συνέντευξη Τύπου πως «η επιθετική μας λειτουργία σήμερα ήταν πιο χαμηλή απ” ότι περιμέναμε και έχουμε συνηθίσει. Έλειπαν η ταχύτητα και το εκτελεστικό κομμάτι». Ίσως έστω να ήταν πιο… επαγγελματίας στο φινάλε και να κρατούσε το σκορ έστω στο 0-1. Και πάλι όμως όλα αυτά πλέον δεν έχουν σημασία. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στην 1η αγωνιστική του ομίλου η αποστολή των Ερυθρόλευκων έγινε δυσκολότερη. Ακόμη και με μια ισοπαλία πάλι στη ζυγαρία του «γκρουπ» η νίκη της Ντιναμό θα έκανε… ζημία. Και μένει να δούμε αν μπορεί η ομάδα του Σίλβα, αυτή τη «ζημία» να την… καλύψει.

Πηγή: gazzetta.gr