Τις τελευταίες μέρες, σύμφωνα με το partylife.gr φρόντισε να συναντήσει τους φίλους του και να τους αποχαιρετήσει. Συνέταξε επιστολή και ζήτησε να διανεμηθεί στον Τύπο. Ήθελε, όπως έλεγε μέχρι τέλους, να παρευρεθούν στην κηδεία του, γνωστοί και άγνωστοι φίλοι του και να δημιουργηθεί μια κοσμοπλημμύρα. Επιθυμούσε να υπάρξει πλήθος κόσμου στην «τελευταία του δημόσια εμφάνιση», για να δείξει στον πολιτικό κόσμο που νομοθετεί, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν διαφωνούν μαζί του, με την παρουσία τους δηλώνουν ότι συμφωνούν στο γεγονός πως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει από αυτή τη ζωή όπως αυτός επιθυμεί και πάνω απ’ όλα με αξιοπρέπεια.
Το ηχητικό μήνυμα που άφησε ο ίδιος, διαβάζοντας την επιστολή που κοινοποιεί την απόφαση του:
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016 στις 15:00 το απόγευμα στο Α΄ νεκροταφείο της Αθήνας και θα ψαλεί νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, που βρίσκεται μέσα στο χώρο του νεκροταφείου.
Η χειρόγραφη ανακοίνωση του Αλέξανδρου Βέλιου:
«Η τελευταία μου νοσηλεία στο νοσοκομείο πιστοποίησε τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας μου. Είναι, πλέον, θέμα λίγων εβδομάδων.
Αναστοχαζόμενος την εμπειρία των πρόσφατων μηνών και μπροστά στο φάσμα της περαιτέρω σωματικής και πνευματικής φθοράς μου, αποφάσισα απόψε να δώσω μόνος μου, ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό μου, το τέλος που μου ταιριάζει. Να φύγω εν ειρήνη και εν συνειδήσει. Έζησα με αξιοπρέπεια. Με αξιοπρέπεια επέλεξα να πεθάνω.
Αποχαιρετώ με αγάπη όλους εκείνους που δεν πρόλαβαν να με αποχαιρετίσουν, και ζητώ κατανόηση από τους δικούς μου ανθρώπους, στους οποίους δεν έδωσα την ευκαιρία να μου κλείσουν τα μάτια.
Έζησα δημιουργικά και, εν πολλοίς, ασυμβίβαστα. Φεύγω πλήρης.
Αλέξανδρος Βέλιος
Κυριακή βράδυ, 4 – 9 – 16»
Ο Αλέξανδρος Βέλιος είχε αφήσει και οδηγίες για την κηδεία του σε φιλικό του πρόσωπο:
«Θέλω το φέρετρό μου να είναι λιτό, από φυσικό ξύλο. Η αίσθηση της πολυτέλειας στον θάνατο μου φαίνεται άκρως κακόγουστη. Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου. Μια απλή στήλη, στην οποία θα αναγράφεται το όνομα και οι χρονολογίες γέννησης και θανάτου μου. Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα, να χαραχθεί η εξής φράση: Ευ ζην, ευ θνήσκειν Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και άλλα παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου – κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί».
Με φωτογραφίες που ανέβασε στην προσωπική σελίδα της στο Facebook, η σύζυγος του Αλέξανδρου Βέλιου Νάντια Γερολυμάτου αποχαιρέτησε τον άνθρωπό της. «Αγάπη μου, καλό σου ταξίδι. Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου!», έγραψε.
Λίγες στιγμές πριν προχωρήσει στην ευθανασία έστειλε ένα τελευταίο μήνυμα από το κινητό του τηλέφωνο στον φίλο του Κρικόρ Τσακιτζιάν, που δίνει στη δημοσιότητα τις επιστολές:
«Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και άλλα παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου – κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί.
Αλέξανδρος Βέλιος»
Βιογραφικό Αλέξανδρου Βέλιου
O Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στις 14-5-1953 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (PARIS IV). Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στο ΒΗΜΑ(1978-80). Μεταπήδησε στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ του Τάκη Λαμπρία, το 1980, όπου παρέμεινε ως διπλωματικός και εν συνεχεία πολιτικός συντάκτης μέχρι το 1986. Υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του δημοτικού ραδιοφώνου Πειραιά ΚΑΝΑΛΙ το 1987, ενώ κατόπιν ανέλαβε διευθυντής ενημέρωσης στο εμβληματικό ΚΑΝΑΛΙ 15 του Ρούσσου Κούνδουρου. Από το 1990 ξεκίνησε να παρουσιάζει δική του εκπομπή στο τηλεοπτικό ΚΑΝΑΛΙ 29 του συγκροτήματος Κουρή, με το οποίο εξακολούθησε να συνεργάζεται σε όλες τις φάσεις της μετεξέλιξής του (ΚΑΝΑΛΙ 5, ΕΧΤΡΑ, ΑLTER). Διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, κατά τη ρηξικέλευθη 8ετή θητεία του στην προεδρία του ΣΕΒ (2006-2014). Από το 1995 ήταν υπεύθυνος της σειράς δοκιμίων MICROMEGA στις εκδόσεις ΡΟΕΣ, στο πλαίσιο των οποίων εξέδωσε μεταξύ άλλων: Το ιστορικοπολιτικό δοκίμιο «Η αλληλογραφία της αυτοεξορίας Καραμανλή», μία συγκριτική μελέτη Θουκυδίδη-Μακιαβέλλι, μία μονογραφία για το φαινόμενο του βοναπαρτισμού, μία παράλληλη ανθολόγηση Δημοσθένους-Ισοκράτη, καθώς και μια πλειάδα μεταφράσεων των (Μοντεσκιέ, Πασκάλ, Ζολά, Λαφάργκ, Βαλερύ, Michault, Herault de Sechelles, Mandeville, Πεσόα κ.ά).
Το βιβλίο του «Εγώ κι ο θάνατός μου -Το δικαίωμα στην ευθανασία» εκδόθηκε στις αρχές Ιουνίου 2016, τρείς μήνες πριν από τον θάνατό του και ανέδειξε ένα θέμα που παραμένει ταμπού στη χώρα μας. Ο θόρυβος που ξεσήκωσε, σε συνδυασμό με την προσωπική του άνιση μάχη, συνετέλεσε στο να εκδηλωθεί ένα απρόσμενα μεγάλο ρεύμα υποστήριξης υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας.
Λίγες μέρες πριν το τέλος του, πρόλαβε και είδε το συγκεκριμένο βιβλίο να κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα Αγγλικά με τον τίτλο «me and my death. The right to euthanasia» και να πωλείται μέσω του Amazon σε ολόκληρο τον κόσμο».
partylife.gr
ellada
