Σε έξαλλη κατάσταση ήταν ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Αελλώ για το ντου των αστυνομικών στην ταινία του Τζόκερ (Joker).

O ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Αελλώ, Παναγιώτης Τσακαλάκης, μιλώντας στον Realfm τόνισε ότι «έφεραν 50 αστυνομικούς για να ελέγξουν ένα ανήλικο; Στο ΑΕΛΛΩ ήρθαν μία μηχανή της αστυνομίας με δύο άτομα, μετά άλλες 15 μηχανές με δύο άτομα και ένα περιπολικό. Μπαίναν μέσα και τρομοκρατήθηκε ο κόσμος. Υπήρχαν και μικρά παιδιά που έβλεπαν άλλα έργα και έβλεπαν τα πιστόλια και τα κουμπούρια να μπαινοβγαίνουν στους κινηματογράφους».

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «θέλουν να μας πάνε καμία πενηνταριά χρόνια προς τα πίσω απ” ότι φαίνεται. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχει κριθεί κατάλληλο από τις ηλικίες 12, 14 και 15 χρονών. Στην Ελλάδα κρίθηκε από 18. Εμείς στο ταμπλό μας και στο ταμείο μας γράφουμε ότι είναι από 18, το λέμε και στους πελάτες μας. Ο νόμος μας υποχρεώνει να έχουμε τη σήμανση.

Το 12χρονο δεν μπαίνει μέσα, μιλάμε για παιδιά 17 και 16 ετών που δεν φαίνονται, τους ζητάς ταυτότητα και σου λένε δεν την έχω μαζί μου. Τι να κάνουμε εμείς; Τη στιγμή που είναι μαζί με τους γονείς τους, τι πρέπει να κάνουμε, να μαλώσουμε με τους γονείς;».

Ερωτηθείς αν οι αστυνομικοί του είπαν «σταμάτησε την προβολή και άναψε τα φώτα», ο κ. Τσακαλάκης απάντησε καταφατικά. «Φυσικά, εκτός διαλείμματος».

https://media.real.gr/filesystem/Multimedia/mp3/21-10-2019_Panagioths_Tsakalakhs_-_Paylopoylos-Niflhs_id32948.mp3

ellada

Newsorama.

Στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, ιστορικές περίοδοι ή γεγονότα έχουν τιμηθεί δεόντως με αρκετές ταινίες. Αυτές που -δικαίως θα λέγαμε- θα μπορούσαν να… παραπονεθούν ως ριγμένες, είναι οι εκλογές, καθώς ειδικά στη «χρυσή» εποχή τιμήθηκαν με λίγες ταινίες. Αλλά η ποσότητα δεν παίζει πάντα ρόλο, όταν υπάρχει η ποιότητα.

Και οι ταινίες που γυρίστηκαν με θέμα τις εκλογές κατάφεραν να αφήσουν (άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο) το στίγμα τους. Αλλά υπάρχουν δύο που μέχρι σήμερα παραμένουν επίκαιρες, συνεχίζοντας να μεγαλώνουν γενιές και γενιές. Και δυστυχώς, εξακολουθούν να καυτηριάζουν τα κακώς κείμενα της πολικής πραγματικότητας στην Ελλάδα, που παραμένει αμετανόητα ίδια δεκαετίες τώρα.

«Τζένη-Τζένη» και «Υπάρχει και φιλότιμο» είναι δύο κατεξοχήν πολιτικές σάτιρες, που θίγουν και καταγγέλλουν με τη δύναμη της κωμωδίας το πολιτικό γίγνεσθαι, την πολιτική νοοτροπία, την πελατειακή σχέση πολιτικών και ψηφοφόρων, τα ατελείωτα «θα, τα ρουσφέτια, τις πολιτικές σκοπιμότητες, τις εξυπηρετήσεις, την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Μάλιστα, και οι δύο βγήκαν σε μία ταραγμένη πολιτικά περίοδο, μετά τα Ιουλιανά και πριν την Χούντα.

«Α, ρε καημένε Γκόρτσο, τι όνειρο να έβλεπες χθες βράδυ;»

Καλοκαίρι του ’65 και η Ελλάδα βιώνει μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές κρίσεις. Είναι τα περίφημα Ιουλιανά ή Αποστασία και είναι η περίοδος εκείνη της πολιτικής ανωμαλίας, που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965, έως την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών την 21η Απριλίου του 1967.

Για δύο μήνες, Ιούλιος και Αύγουστος, η Αθήνα συγκλονίζεται από ογκώδεις διαδηλώσεις πολιτών, που αποδοκιμάζουν τους αποστάτες βουλευτές και τις ενέργειες του Βασιλιά. Στο κέντρο της πρωτεύουσας σημειώνονται καθημερινά επεισόδια κι άγριες συμπλοκές διαδηλωτών με την αστυνομία.

Κάπου στον Αργοσαρωνικό, στο όμορφο νησί των Σπετσών την ίδια περίοδο γίνονται τα γυρίσματα της νέας ταινίας της Finos Film, με βασικούς πρωταγωνιστές την Τζένη Καρέζη, τον Ανδρέα Μπάρκουλη, το Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο. Επρόκειτο για μία κωμωδία των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Αλλά το «Τζένη-Τζένη» δεν ήταν μία απλή κωμωδία από τους μετρ του είδους.

Σαφώς επηρεασμένη από τα πολιτικά γεγονότα της περιόδου, προσπαθεί με όπλο την κωμωδία και το αστείρευτο ταλέντο των πρωταγωνιστών, να καυτηριάσει τα όσα διαδραματίζονταν, το κλίμα που επικρατούσε, την ευκολία στην αναρρίχηση υπουργικών θώκων λόγω συγγένειας (ο ανίδεος πολιτικά ανιψιός του εφοπλιστή Κασσανδρή προορίζεται για υπουργός Ναυτιλίας), αλλά και τη δύναμη που είχαν αναπτύξει οι λογιών κομματάρχες, που επηρέαζαν καταστάσεις και πρόσωπα στις τοπικές τους κοινωνίες.

Κλασικός κομματάρχης της ταινίας και του ελληνικού κινηματογράφου γενικότερα είναι ο Κοσμάς ο Σκούταρης (τον υποδύεται με υποδειγματικό τρόπο ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος), ο οποίος αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον περίφημο Γκόρτσο και να ξεκινήσει αγώνα υπέρ του πολιτικού του αντιπάλου, του Νίκου Μαντά, καθώς αυτός επρόκειτο να παντρευτεί την κόρη του, Τζένη (Καρέζη). Βέβαια, εκείνη προηγουμένως είχε αναγκαστεί να δεχτεί τον λευκό γάμο με τον «δίγαμο» Μαντά (Μπάρκουλης), μιας και είχε εκβιαστεί από τον εφοπλιστή Μίλτο Κασσανδρή (Κωνσταντάρας) για τα χρέη του πατέρα της.

Η «Τζένη-Τζένη» ως ταινία έχει το love story της κι εννοείται πως περιλαμβάνει ατάκες που μέχρι και σήμερα όταν τις ακούς, γελάς σαν την πρώτη φορά. Ατάκες που μοιάζουν ενδεχομένως απλοϊκές, του τύπου (Α, ρε καημένε Γκόρτσο, τι όνειρο να έβλεπες χθες βράδυ;»), αλλά στην πραγματικότητα περνούν το δικό τους πολιτικό μήνυμα.

Η ταινία προβλήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου το 1966 και σημείωσε εισπρακτική επιτυχία, κόβοντας 587.323 εισιτήρια. Όλοι οι πρωταγωνιστές έκλεψαν τις εντυπώσεις, όμως, σίγουρα εκείνος που άφησε το στίγμα του είναι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, χαρίζοντας στον ελληνικό κινηματογράφο τον κομματάρχη που του έλειπε και που παραμένει επίκαιρος.

«Μαυρογιαλούρος», το όνομα που έγινε συνώνυμο της πελατειακής πολιτικής

«Ανδρέας Μαυρογιαλούρος», ένας από τους πιο δημοφιλείς ήρωες του κινηματογραφικού πανιού, που το όνομά του και ο, τι αυτό αντιπροσωπεύει, ξέφυγε από τη μεγάλη οθόνη και μέχρι και σήμερα είναι συνώνυμο της πελατειακής πολιτικής, του ρουσφετιού και του «φάγανε, φάγανε, φάγανε». Είναι, όμως και από τους πλέον παρεξηγημένους χαρακτήρες αφού όλοι στέκονται στα «θα» που μοίραζε απλόχερα και στις αυθαιρεσίες των στενών του συνεργατών, ξεχνώντας πως στο τέλος όταν διαπιστώνει το «πάρτι» που γίνεται γύρω του και ο ίδιος δεν έχει ιδέα, αυτό-φασκελώνεται και κατόπιν παραιτείται.

Ο περίφημος Ανδρέας Μαυρογιαλούρος, στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» (τον υποδύθηκε υποδειγματικά ο Λάμπρος Κωνσταντάρας) χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους πολιτικούς, οι οποίοι συνηθίζουν να κατηγορούν τους αντιπάλους τους, για «μαυρογιαλουρισμό». Μάλιστα, ο συγκεκριμένος κινηματογραφικός χαρακτήρας, που αντιπροσώπευε γενικά τον πολιτικό της εποχής (και προφητικά αποδείχτηκε διαχρονικός) και όχι κάποιον συγκεκριμένα, αποτέλεσε για μία περίοδο πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία για την… κομματική του προέλευση.

Η άγνοιά του για το τι συμβαίνει στο στενό του περιβάλλον, κανονικά είναι εξοργιστική. Αλλά όταν εκείνος κατά την επίσκεψή του στον Πλατανιά για τα εγκαίνια ενός μαιευτηρίου, βρίσκεται μπροστά στην αποκάλυψη της αλήθειας, μάλλον τον κάνει συμπαθή.

«Φάγανε, φάγανε, φάγανε…», του λέει κάποια στιγμή ο Σωτηράκης (Χρήστος Δοξαράς), κάτοικος του χωριού, ο οποίος αν και μακριά από το κέντρο αποφάσεων, γνώριζε καλά πού πήγαν τα λεφτά. «Όχι, ρε παιδιά, δεν φάγανε. Αυτά τα πράγματα γίνονται από το υπουργείο, με πιστώσεις που εγκρίνει ο υπουργός· με προϋπολογισμούς, με κονδύλια με αποδείξεις…», προσπαθεί να τους εξηγήσει, τη στιγμή που η ομήγυρις ξεσπά σε γέλια. Σε γέλια ξεσπά και ο θεατής, κάθε φορά που βλέπει τη συγκεκριμένη σκηνή. Όταν, όμως, συνειδητοποιεί πως δεν πρόκειται για μία φαντασιακή σκηνή του κινηματογράφου, αλλά για μία θλιβερή πραγματικότητα που βρίσκει εφαρμογή μέχρι και σήμερα, το γέλιο γίνεται γλυκόπικρο.

Στο «Υπάρχει και φιλότιμο» δίπλα στον Λάμπρο Κωνσταντάρα βρίσκεται ο Θόδωρος ο Γκρουέζας τον οποίο αναδεικνύει με μαεστρία ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Ο Γκρουέζας είναι ο κλασικός κομματάρχης που κοιτάει το συμφέρον της τσέπης του, χρησιμοποιώντας την κλασική του πονηριά. Και είναι θα λέγαμε το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα, ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, που για έναν περίεργο λόγο, δεν αναδείχθηκε ως ρόλος όπως θα έπρεπε για να είναι και το παράδειγμα αποφυγής. Και, φευ, το «ανάθεμα» έπεσε στον Μαυρογιαλούρο.

Η ταινία βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Δεκέμβρη του ’65, λίγο καιρό μετά τα Ιουλιανά. Βασίστηκε στο θεατρικό έργο «Ανώμαλη προσγείωση» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου που ανέβηκε στη σκηνή το 1950, επίσης σε μία ταραγμένη πολιτικά περίοδο στην Ελλάδα, λίγο μετά το τέλος του Εμφυλίου.

Το «Υπάρχει και φιλότιμο» της Finos Film και Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης επηρεάστηκε από την εποχή εκείνη, πιάνοντας το σφυγμό και χαρίζοντας στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, μία υπέροχη και ανάλαφρη πολιτική σάτιρα που έχει την τιμητική της (τυχαίο;) πάντα σε περίοδο εκλογών.

Πέρα από τις ατάκες, υπάρχουν σκηνές που χαρίζουν άφθονο γέλιο, όπως το μούντζωμα που έχει την τιμητική του. Πολλαπλά είναι και τα μηνύματα. Υπάρχει ο κόσμος που αν και μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων, ξέρουν πώς λειτουργεί το σύστημα, στο οποίο ρίχνουν ένα φάσκελο κι από εδώ πάνε και οι άλλοι. Είναι κι εκείνοι που επιμένουν να ψηφίζουν θεωρώντας ότι ο εκάστοτε πολιτικός θα τους λύσει το προσωπικό πρόβλημα. Ή το τοπικό.

Ο «Μαυρογιαλούρος», όπως είπαμε είναι ο πιο παρεξηγημένος χαρακτήρας, καθώς στο τέλος είναι εκείνος που έχει το φιλότιμο να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και να παραιτηθεί από τη θέση του. Ενώ διαθέτει και την πολιτική γενναιότητα να στείλει ο ίδιος στον εισαγγελέα τους απατεώνες συνεργάτες του.

ellada

Newsorama.

Viral news

Newsorama.

Viral news

Newsorama.

Από τα πιο δύσκολα κομμάτια για την παραγωγή μιας ταινίας σίγουρα είναι η δημιουργία του σεναρίου. Τι θα λέγατε όμως αν μαθαίνατε ότι κάποιες από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές σκηνές στην ιστορία της έβδομης τέχνης δεν περιλαμβάνονταν στο σενάριο της ταινίας αλλά ήταν προϊόν αυτοσχεδιασμού των πρωταγωνιστών. Πολλές από αυτές μάλιστα καθήλωσαν το κοινό με τους φαν των ταινιών να τις θυμούνται με κάθε λεπτομέρεια.

Η παρακάτω λίστα δείχνει με τον καλύτερο τρόπο πως οι ηθοποιοί δεν χρειάζεται να αποφεύγουν τα λάθη και πως ο αυθορμητισμός πολλές φορές οδηγεί στην επιτυχία.

«Σκοτεινός Ιππότης» – Το χειροκρότημα του Joker

Στην ταινία του Christopher Nolan υπάρχει μια σκηνή όπου ο Joker (Heath Ledger) περιμένει υπομονετικά στη φυλακή μετά τη σύλληψή του από τον Gordon (Gary Oldman). Εκεί, εμφανίζεται ο δήμαρχος και προάγει τον Gordon στην θέση του αρχηγού της αστυνομίας.

Οι αστυνομικοί χειροκροτούν τον Gordon και ο Ledger αρχίζει να χειροκροτεί αργά και ανατριχιαστικά… Πρόκειται για έναν αυτοσχεδιασμό, τον οποίο ο σκηνοθέτης αποφάσισε να κρατήσει στην ταινία συμπληρώνοντας με μαεστρικό τρόπο το σκοτεινό προφίλ ενός από τους σημαντικότερους κακούς που έχουν περάσει από τη μεγάλη οθόνη.

«Ο Ταξιτζής» – You talking to me?

Μια από τις σημαντικότερες ταινίες στις οποίες συμμετείχε ο Robert De Niro υπό τις οδηγίες του Martin Scorsece. Μια ταινία γεμάτη πολιτικές αλληγορίες στην οποία βλέπουμε τον πρωταγωνιστή Travis Bickle, έναν βετεράνο του Βιετνάμ με εμμονή με τα όπλα, να δουλεύει ως ταξιτζής στη Νέα Υόρκη και να θεωρεί τον εαυτό του άγγελο και εξολοθρευτή.

Το σενάριο του Paul Schrader έγραφε απλά γι’ αυτή την μνημειώδη σκηνή ότι «ο Travis μιλάει μόνος του στον καθρέφτη», ενώ δεν είχε δοθεί συγκεκριμένος διάλογος.

Ό,τι είπε ο Robert De Niro στη συζήτηση που έκανε στον καθρέφτη ήταν ένας εκπληκτικός αυτοσχεδιασμός. Για καιρό μετά από τα γυρίσματα, περνούσε μπροστά από καθρέφτη και δεν μπορούσε να συγκρατήσει την φράση «You talking to me?».

«Ηλίθιος και Πανηλίθιος» – Ο πιο ενοχλητικός ήχος στον κόσμο

Το χιούμορ των Jim Carrey και Harry Dunne θα μπορούσε να μετατρέψει όλη την ταινία σε έναν αυτοσχεδιασμό, ωστόσο μια ατάκα στην κωμωδία είναι ξεκάθαρα εκτός σεναρίου και αυτό φαίνεται και από τις αντιδράσεις των πρωταγωνιστών. Συγκεκριμένα, ο ευρηματικός Carrey ρωτάει «Θες να ακούσεις τον πιο ενοχλητικό ήχο στον κόσμο»;

Όπως αποδείχτηκε, ο πιο ενοχλητικός ήχος στον κόσμο ήταν η κραυγή του Jim Carrey, η οποία έβγαλε εκτός εαυτού εκτελεστή της μαφίας στη σκηνή, Τζο Μενταλίνo.

«Η Λάμψη» – Here’s Johnny

Η ταινία που είναι βασισμένη πάνω στη νουβέλα του Stephen King και αφορά σε έναν πατέρα που τρελαίνεται όταν βρίσκεται σε ένα απομονωμένο ξενοδοχείο για το χειμώνα, είναι μια από τις πιο γνωστές ταινίες του Kubrick. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα που έβαλε στην ταινία ο Jack Nicholson σπάζοντας ένα κομμάτι της πόρτας ήταν και ένα από τα πόστερ της ταινίας, ενώ μέσα από την τρύπα είπε την θρυλική μέχρι σήμερα φράση «Here’s Johnny!».

Η ατάκα που λέει ο Jack Nicholson δεν υπήρχε στο σενάριο, αλλά την πρόσθεσε μονός του μπαίνοντας έτσι ακόμα πιο βαθιά στο ρόλο του ψυχάκια!

«Django» – Τα αίματα στο χέρι του Leonardo DiCaprio

Στην ταινία του Tarantino, ο Leonardo DiCaprio κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να μπει στο πετσί του ρόλου και να αποκαλέσει «nigger» τους συμπρωταγωνιστές του. Το φιλμ όμως περιείχε και μια σκηνή με μεγάλη ένταση που δεν ήταν έτσι γραμμένη στο σενάριο.

Όταν ο DiCaprio μαθαίνει ότι οι φιλοξενούμενοί του του την έχουν στημένη για να ελευθερώσουν τη Broomhilda σπάει ένα ποτήρι και το χέρι του γεμίζει με αίμα. Αυτό δεν ήταν εφέ, ούτε κέτσαπ.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός κόπηκε πράγματι από τα γυαλιά και μετά το γύρισμα χρειάστηκε ράμματα. Εκείνη τη στιγμή όμως συνέχισε την ερμηνεία του και αργότερα δήλωσε: «Ήταν πιο ενδιαφέρον να βλέπω την αντίδραση του Quentin και του Jamie πίσω απ’ την κάμερα, απ’ το να κοιτάω το χέρι μου». Μάλιστα, σε έναν απίστευτο αυτοσχεδιασμό ο DiCaprio άφησε το αίμα του πάνω στο πρόσωπο της Broomhilda.

viral

Newsorama.

Ανάμεσα σε εκατομμύρια ταινίες οι οποίες έχουν αρκετά προβλέψιμη πλοκή και απλή υπόθεση, υπάρχουν πραγματικά αριστουργήματα με ασυνήθιστη και απρόβλεπτη πλοκή. Μας συγκλονίζουν και μας μένουν αξέχαστες και μας καθηλώνουν.

Oldboy

Ένας συνηθισμένος άνθρωπος απάγεται από αγνώστους και μένει φυλακισμένος επί 15 χρόνια, αγνοώντας την αιτία. Όταν ξαφνικά αποφυλακίζεται, αναζητά σε ημιπαράφρονα κατάσταση τους δεσμώτες του, όμως ο άγνωστος δήμιός του συνεχίζει να ελέγχει τη ζωή του, κάνοντάς τον μια μαριονέτα σ’ ένα μακιαβελικό σχέδιο εκδίκησης. Μέγα βραβείο Φεστιβάλ Καννών 2004.

Μαύρος Κύκνος / Black Swan

Μια νεαρή μπαλαρίνα πρέπει να αποδείξει στον απαιτητικό καλλιτεχνικό διευθυντή της ότι μπορεί να ενσαρκώσει τον πρώτο ρόλο στη «Λίμνη των Κύκνων». Ταυτόχρονα, προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από την ψυχαναγκαστική μητέρα της και να ξεπεράσει τον ανταγωνισμό μιας φιλόδοξης συναδέλφου της.

Ταυτότητα / Identity

Κατά τη διάρκεια μιας φοβερής καταιγίδας, δέκα άγνωστοι παγιδεύονται σε ένα απομονωμένο μοτέλ της Νεβάδα και δολοφονούνται ένας ένας, χωρίς να γνωρίζουν γιατί. Θρίλερ αγωνίας, που δανείζεται αρκετά στοιχεία από τις ιστορίες της Αγκάθα Κρίστη.

Τα τελευταία 8 λεπτά / Source Code

Ένας στρατιώτης ξυπνά στο σώμα ενός άγνωστου άντρα, σε ένα τρένο με κατεύθυνση το Σικάγο. Σε οκτώ λεπτά μια βόμβα εκρήγνυται κι εκείνος γυρίζει πίσω ξανά και ξανά – μέχρι να βρει την ταυτότητα του βομβιστή.

Το κουτί / The Box

Ένα παντρεμένο ζευγάρι δέχεται μια απροσδόκητη προσφορά από έναν μυστηριώδη, παραμορφωμένο ξένο. Αν πατήσουν το κουμπί ενός κουτιού, θα κερδίσουν 1.000.000 δολάρια, αλλά κάποιος άγνωστος σ’ αυτούς άνθρωπος θα πεθάνει.

viral

Newsorama.

Τα κινούμενα σχέδια είναι αγαπητά σε μικρούς και μεγάλους και οι συγκεκριμένες ταινίες απέφεραν τεράστια κέρδη στο Hollywood.

Shrek the Third (2007) 408 εκατομμύρια δολάρια

Shrek (2001) 411.4 εκατομμύρια δολάρια

Toy Story 2 (1999) 416.1 εκατομμύρια δολάρια

Frozen (2013) 427 εκατομμύρια δολάρια

Monsters, Inc. (2001) 429.3 εκατομμύρια δολάρια

viral

Newsorama.

Bιετνάμ:
ένας μεσήλικας εργοστασιάρχης, σκασμένος γιατί η γυναίκα του πήρε τα παιδιά τους και τον άφησε, ισοπεδώνει κυριολεκτικά ένα αγροτικό σκυλάδικο.
Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε..


Από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη..»Όλα είναι δρόμος»(1998)

Newsorama.