Φώφη Γεννηματά – Η Αιμιλία, ο Γιώργος και η Κατερίνα που συγκλόνισαν στο στερνό αντίο: «Όλες τις μάχες τις έδωσες παλικαρίσια»

Με λόγια σπαραγμού και υπέρμετρης θλίψης αποχαιρέτισαν την Φώφη Γεννηματά τα τρία της παιδιά, που με τους επικήδειους λόγους τους στην Μητρόπολη προκάλεσαν πανελλήνια συγκίνηση.

Η λατρεμένη…τρόικα της Φώφης Γεννηματά, η Αιμιλία, η Κατερίνα και ο Γιώργος, βρήκαν το κουράγιο να σταθούν αγέρωχα μπροστά στο φέρετρο, να πάρουν δύναμη από την δική της ανεξάντλητη δύναμη όλα αυτά τα χρόνια και να πουν το ύστατο χαίρε με την αιώνια δέσμευση της αγάπης και της αφοσίωσής τους στον φωτεινό τους φάρο.

Λύγισε ο κόσμος από το «γράμμα» του 17χρονου Γιώργου προς τη μητέρα του «που έδωσε όλες τις μάχες παληκαρίσια». Ράγισαν καρδιές όταν η μεγαλύτερη κόρη της, η Αιμιλία Ντέκα μίλησε για το «ζεϊμπέκικο της ζωής που χόρεψε καλύτερα από όλους» και πλημμύρισε δάκρυα η Μητρόπολη και ο γύρω χώρος όπου είχε συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου, όταν η μικρή της κόρη είπε ότι «είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που έχω γνωρίσει».

Η σχέση της Φώφης Γεννηματά με τα παιδιά της ήταν μια δυνατή σφιχτή αγκαλιά. Οι συνεργάτες της ήξεραν ότι όσο και βαρύ πρόγραμμα κι αν είχε πάντα ανακάλυπτε χρόνο μέσα στην μέρα για να βρεθεί κοντά τους, να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις στο σχολείο, να ταξιδέψει στη Γλασκώβη για να πάρει αγκαλιά την «μεγάλη», την Αιμιλία, φοιτήτρια της Αρχιτεκτονικής ή για να καθίσουν γύρω από το τραπέζι αργά το βράδυ και να πουν τα πάντα, όλα όσα θα έφερνε η κουβέντα.

Η Φώφη Γεννηματά δεν έχανε στιγμή ευτυχίας δίπλα στα παιδιά της. Πήγαιναν οικογενειακά ταξίδια, επέστρεφαν όλοι μαζί συχνά στην αγαπημένη τους Σκύρο. Τα είχε μέσα στο «έργο» της πολιτικής. Την ακολουθούσαν σε πολιτικές εκδηλώσεις και στα εκλογικά τμήματα στις εθνικές κάλπες. Ήταν έτοιμα να την στηρίξουν, όπως και όσο μπορούσαν στην κούρσα διεκδίκησης της επανεκλογής της. Οι καλά γνωρίζοντες λένε ότι η Φώφη με το χαμόγελό της αλλά κι τις μάχες της κατάφερε να μεταδώσει τη δύναμη και την αισιοδοξία στα παιδιά της- κάτι που φάνηκε από τους επικήδειους λόγους τους.

«Αγαπημένη μας μητέρα, βρισκόμαστε όλοι εδώ. Η αγάπη και η στοργή σου δεν είχε όρια. Όλες τις μάχες τις έδωσες παλικαρίσια», ξεκίνησε να λέει ο Γιώργος, που δίνει φέτος τον δικό του αγώνα ως μαθητής της τρίτης Λυκείου. Για τον 17χρονο γιό της, η Φώφη Γεννηματά έγινε υπόδειγμα για πάρα πολλούς ανθρώπους- κάτι που επιβεβαιώνει και η απόφαση της Πολιτείας για να δημιουργηθεί πρόγραμμα με το όνομά της για προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο του μαστού.

Για εκείνον ο τρόπος που μιλούσε στα παιδιά της ήταν απόλυτα ειλικρινής, τρυφερός και ελπιδοφόρος: «Μας μίλαγες με ειλικρίνεια και τρυφερότητα και η σχέση με τον πατέρα μας, αλλά και ο δεσμός με τη θεία μας τη Μαίρη ήταν παράδειγμα αδελφικής αγάπης. Με την αποχώρησή σου νόμιζα ότι θα έφευγαν μαζί και οι ελπίδες μου. Η οικογένεια ήταν για σένα όλη σου η ζωή, τώρα όμως πιστεύω ακόμη περισσότερο στον άνθρωπο. Κρατήθηκες με όσες δυνάμεις σου είχαν απομείνει, για να μας κρατήσεις στην αγκαλιά. Είμαι σίγουρος ότι θα μας κοιτάς με χαμόγελο πάνω εκεί από τα σύννεφα».

Για την μικρότερη κόρη της, την Κατερίνα η μητέρα της ήταν μια μαχήτρια ζωής που θα λείψει σε όλους. Και σε εκείνη ειδικά θα λείψει «το χάδι της και το χαμόγελό της».

Η 23χρονη Αιμιλία δεσμεύτηκε ότι η…τρόϊκα θα ακολουθήσει τα βήματά της. Μιλώντας για την μητέρα της που έχασε, έδειξε τον θαυμασμό, τον σεβασμό και την απέραντη αγάπη της. «Ήξερες πάντα όσα ξέρει μία μάνα, η αγκαλιά σου ήταν ζεστή, τρυφερή αλλά και ασπίδα δυνατή σαν κι εσένα. Αυτό το οικείο άρωμα που δεν ξεκολλάει από πάνω μας. Το χαμόγελό σου, το χάδι σου και κυρίως το ζεϊμπέκικο της ζωής που χόρεψες καλύτερα απ’ όλους είναι αυτά που θα μας λείψουν πιο πολύ. Αλλά είναι κι οδηγός για μια ζωή γεμάτη αγάπη, χαμόγελο, αλήθεια, αξιοπρέπεια και ελπίδα. Αυτά μας έμαθες και να είσαι σίγουρη ότι θα τα ακολουθήσουμε», είπε η κόρη της Αιμιλία και περιέγραψε μια συγκλονιστική στιγμή στο νοσοκομείο, με τη Φώφη Γεννηματά να είναι το ίδιο δυνατή, παρά την ραγδαία επιδείνωση της υγείας της:

«Ένα-δύο-τρία πάμε και μου έδωσες τα χέρια σου για να σηκωθείς, έτσι έφυγες, όρθια με το κεφάλι ψηλά. Δεν ηττήθηκες. Δεν παρέδιδες τα όπλα», είπε γεμάτη συγκίνηση η Αιμιλία Ντέκα.