Η καταναγκαστική εξαγορά της Credit Suisse από την UBS έναντι πινακίου φακής μαζί με την χορήγηση ισχυρών οικονομικών εγγυήσεων από τις ελβετικές αρχές προκαλούν έντονες επικρίσεις στην Ελβετία για «ερασιτεχνισμό» και «πλήγμα στην υπόληψη της χώρας ως χρηματοπιστωτικού κέντρου».
Αλλά ούτε οι επενδυτές είναι καθησυχασμένοι, εν μέσω μίας πολύ αρνητικής παγκόσμιας συγκυρίας για τον τραπεζικό τομέα που έχει πληγεί από την αύξηση των επιτοκίων από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες.
Η μετοχή της UBS υποχωρούσε κατά 6% στο μέσο της συνεδρίασης και η μετοχή της Credit Suisse βρισκόταν κάτω από τα 76 λεπτά, τιμή στην οποία η μεγαλύτερη ελβετική τράπεζα την εξαγόρασε χθες έναντι 3 δισεκατομμυρίων ελβετικών φράγκων.
Η Union des Banques Suisses ενέδωσε με μισή καρδιά για να γίνει ο σωτήρας της Credit Suisse, υπό την ασφυκτική πίεση των ελβετικών αρχών, οι οποίες υπήρξαν προηγουμένως στόχος ισχυρών πιέσεων των μεγάλων οικονομικών τους εταίρων που ανησυχούσαν για πιθανή μετάδοση.
«Ντροπή για την Ελβετία»
Ούτε ο Τύπος, ούτε οι ελβετοί πολιτικοί μασάνε το λόγια τους για την συγχώνευση, η οποία δημιουργεί μία υπερτράπεζα και δημιουργεί ερωτηματικά για το μέγεθός της στη Ελβετία και για τις οικονομικές συνέπειες που θα προέλθουν από αυτήν, κυρίως στην απασχόληση, εξαιτίας των πολλών υπερκαλύψεων ανάμεσα στα δύο τραπεζικά ιδρύματα.
Η βραδύτητα αντίδρασης των αρχών καταγγέλλεται επίσης στην Ελβετία. Χρειάσθηκε η ανακοίνωση αργά χθες το απόγευμα της συμφωνίας ώστε η ελβετική κυβέρνηση να πάρει τον λόγο έπειτα από μία εβδομάδα κρίσης και αλυσιδωτές συσκέψεις.
Η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας και η ρυθμιστική αρχή άφησαν το Χρηματιστήριο να αφηνιάσει την Τετάρτη για να αντιδράσουν τελικά αργά προς το τέλος του απογεύματος.
Ο πρόεδρος της φιλελεύθερης δεξιάς Τιερί Μπούρκχαρτ μιλάει για «ντροπή για την Ελβετία» και χαρακτηρίζει την χθεσινή ημέρα «μαύρη ημέρα για την χρηματοπιστωτική θέση της Ελβετίας και για ολόκληρη την Ελβετία».
Για την εφημερίδα Tribune de Genève, πρόκειται για ένα «κοινωνικό (για την απασχόληση), οικονομικό (για την υπόληψη της χώρας) μπάχαλο και πολιτικό όνειδος για την ηγεσία που καθυστέρησε υπερβολικά για να αντιδράσει».
Πολλοί είναι επίσης αυτοί που καταγγέλλουν την βραδύτητα στον εντοπισμό των κινδύνων και στην αντίδραση, από το κόμμα των Πράσινων Φιλελευθέρων μέχρι τον συντάκτη του κύριου άρθρου της εφημερίδας Le Temps.
Πολλοί πολιτικοί αξιωματούχοι και δημοσιογράφοι αναγνωρίζουν ωστόσο ότι δεν υπήρχαν άλλες επιλογές, αφού η κυβέρνηση μίλησε για την εθνικοποίηση ως μόνη εναλλακτική σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων με την UBS.
Οσο για την ριζοσπαστική δεξιά (UDC), την μεγαλύτερη πολιτική παράταξη στην Ελβετία, θεωρεί ότι ο τυχοδιωκτισμός στο εξωτερικό ήταν μοιραίος, εκεί όπου η Credit Suisse υπήρξε πολύ κερδοφόρα. Καταγγέλλει επίσης την επιρροή των ρυθμιστικών αρχών και των ξένων εποπτικών αρχών επί του σχεδίου διάσωσης.
Και ποια είναι η θέση της UBS σε όλα αυτά;
Η UBS προσέρχεται σε αυτόν τον αναγκαστικό γάμο σφύζοντας από υγεία -κατά το 2022 είχε κερδοφορία 7 δισεκατομμυρίων ελβετικών φράγκων — και έχοντας εφαρμόσει μία δοκιμασμένη πλέον στρατηγική. Ομως η συγχώνευση δεν είναι ακίνδυνη για τον τραπεζικό κολοσσό της Ζυρίχης.
.
