Αυτό είναι το πιο ωραίο ποίημα που γράφτηκε ποτέ, σύμφωνα με τους Βρετανούς

Το πιο γνωστό από τα 154 σονέτα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, γνωστό με τον εμβληματικό πρώτο του στίχο «Shall I compare thee to a summer’s day», επέλεξαν οι Βρετανοί ως το πιο ωραίο ποίημα που γράφτηκε ποτέ.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την Εθνική Ημέρα Ποίησης του Ηνωμένου Βασιλείου, που γιορτάζεται στις 7 Οκτωβρίου, το «Σονέτο 18» του «Βάρδου» κατέκτησε την πρώτη θέση αποσπώντας το 18% των ψήφων. Αυτό φυσικά δεν προκαλεί έκπληξη αφού ο Σαίξπηρ θεωρείται ευρέως ως ο σπουδαιότερος συγγραφέας που έγραψε στην αγγλική γλώσσα και ένας από τους κορυφαίους δραματουργούς παγκοσμίως.

Στη δεύτερη θέση των προτιμήσεων των Βρετανών βρέθηκε το πολυαγαπημένο ποίημα Daffodils του Ουίλιαμ Γουόρντσγουορθ, γνωστό επίσης με την ονομασία «I wandered lonely as a cloud», που κέρδισε το 10% των ψήφων. Πρόκειται για ένα ποίημα που είχε εμπνευστεί ο Γουόρντσγουορθ από μια βόλτα που είχε κάνει με την αδελφή του στις 15 Απριλίου του 1802, κατά την οποία συνάντησε μια μεγάλη έκταση με ασφόδελους.

Το μελαγχολικό «Κοράκι» που έγραψε ο Αμερικανός συγγραφέας Έντγκαρ Άλλαν Πόε το 1845 «μοιράστηκε» την τρίτη θέση της έρευνας με το «Αν» του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, αφού και τα δύο αριστουργηματικά ποιήματα συγκεντρωσαν ποσοστό 9% των ψήφων.

Επόμενο στις προτιμήσεις των συμμετεχόντων της έρευνας της Perspectus Global είναι ένα ευφυέστατο ποιήμα χωρίς… κανονικές λέξεις. Το «Jabberwocky» του Λούις Κάρολ, που περιλαμβανόταν στη νουβέλα του «Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη» 1871 βρέθηκε στην πέμπτη θέση με 8% των ψήφων.

Στη λίστα των 25 πιο δημοφιλών ποιημάτων βρίσκουμε επίσης δημιουργίες του Λόρδου Βύρωνα, του Ουίλιαμ Μπλέικ, του Τζον Κιτς και της Κριστίνα Ροζέτι.

«Το Σονέτο 18 του Σαίξπηρ είναι ένας επάξιος νικητής, αφού αγγίζει θέματα όμως ο ανεκπλήρωτος έρωτας και η θνητότητα, καταφέρνοντας να αιχμαλωτίσει τη φαντασία πολλών γενεών αναγνωστών», δήλωσε εκπρόσωπος της Perspectus Global σύμφωνα με την Daily Mail.

Διαβάστε παρακάτω το διάσημο ερωτικό ποιήμα του Σαίξπηρ στην αγγλική γλώσσα, και την υπέροχη μετάφραση του Διονύση Καψάλη.

Sonnet 18

Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date;
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm’d;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimm’d;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st;
Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, «Σονέτο 18»

Πώς να σε πω — καλοκαιριάτικο πρωί;
Έχεις πιο εύκρατη μορφή, πιο ερασμία·
γνωρίζω ανέμους που κι ο Μάης φυλλορροεί,
τα καλοκαίρια έχουν πάντα προθεσμία.
Κάποτε καίει ο επουράνιος οφθαλμός
και της χροιάς του ο χρυσός συχνά θαμπώνει,
κάποιος μοιραίος του καιρού αναπαλμός
την ομορφιά της ομορφιάς απογυμνώνει.
Μα εσύ αιώνιο θα έχεις καλοκαίρι
κι η ομορφιά σου δεν θ’ απαλλοτριωθεί,
δεν θα επαίρεται ο Άδης πως σε ξέρει
καθώς θα γράφεσαι στου χρόνου την πληθύ.
Όσο ζουν άνθρωποι και βλέπουν θα γυρίζουν
σ’ αυτούς τους στίχους και ζωή θα σου χαρίζουν.

μτφ. Διονύσης Καψάλης

[πηγή: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Εικοσιπέντε σονέτα, μτφ.-επίμετρο Διονύσης Καψάλης, Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1998, σ. 16]